Dostęp do badań prenatalnych
W naszym kraju prowadzony jest program badań prenatalnych, które pozwalają na wczesne wykrycie wielu wad rozwojowych dziecka. Wczesne wykrycie pozwala na podjęcie leczenia jeszcze w fazie życia płodowego.
Program jest adresowany do kobiet w ciąży
- które ukończyły 35 rok życia,
- u których w poprzedniej ciąży wystąpiły aberracje chromosomowe u płodu,
- u których stwierdzono wystąpienie strukturalnych aberracji chromosomowych lub gdy u ojca ich dziecka stwierdzono wystąpienie strukturalnych aberracji chromosomowych, o znacznie zwiększonym ryzyku urodzenia dziecka dotkniętego chorobą uwarunkowaną monogenetycznie lub wieloczynnikową, u których w obecnej ciąży stwierdzono nieprawidłowy wynik badania USG lub badań biochemicznych, wskazujących na zwiększone ryzyko aberracji chromosomowej lub wad płodu.
W naszym kraju nadal panuje pogląd, że badania prenatalne są badaniami inwazyjnymi. Wielu kobietom, mimo iż mają prawo do badań (np. ze względu na wiek – powyżej 35 roku życia) odmawia się ich wykonania lub muszą je robić prywatnie, bez refundacji z NFZ (koszt to ok. 700 zł).
Wykaz placówek, które biorą udział w programie znajdziemy na stronie internetowej NFZ .
Podstawa prawna:
- Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2004 r. w sprawie zakresu świadczeń opieki zdrowotnej, w tym badań przesiewowych, oraz okresów, w których te badania są przeprowadzane
- Zakres lekarskich badań prenatalnych (przedurodzeniowych)
Jeżeli jesteś w grupie adresatek programu, a lekarz prowadzący Twoją ciążę odmówił Ci wystawienia skierowania na badania prenatalne – skontaktuj się ze mną.
Witam,
Czy po za wspomnianym przez Panią programem badań prenatalnych, jest możliwość uzyskania skierowania od lekarza prowadzącego – z innych niż wymienione powodów?
Witam Pani Aniu.
Badania prenatalne wykonywane w ramach wspomnianego programu objęte są refundacją ze środków publicznych, a więc są one bezpłatne. (przepisy oficjalnie typują matki pow. 40 roku życia). Wykonuje się je u kobiet o podwyższonym, w stosunku do populacyjnego, ryzyku wystąpienia choroby lub wady, w tym genetycznej.
Jako przykład można podać kobiety w ciąży w wieku powyżej 35 roku życia. Teoretycznie każda z nich jest w grupie ryzyka i ma prawo do takich badań. W praktyce, jak pokazują statystyki dostęp jest bardzo ograniczony.
Uważam jednak, że nic nie stoi na przeszkodzie żeby lekarz ginekolog wystawił skierowanie na takie badanie kobiecie w wieku lat 34 (granica wiekowa jest przecież sztuczna). Koszt badania pacjentka jednak będzie musiała ponieść sama.
Pozdrawiam.