Prawo do grobu
Dzisiaj wpis odbiegający trochę od tematyki prawa medycznego, jednakże dotyczący zagadnienia ważnego – prawa do grobu. Nie wszyscy bowiem wiedzą, że grób nie jest własnością osób najbliższych zmarłego.
Wszystkie kwestie związane z prawem do grobu, rodzajami grobów, utrzymaniem cmentarzy reguluje ustawa z 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz.U. z 2000 r. nr 23, poz. 295 ze zm.) oraz rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie wymagań, jakie muszą spełniać cmentarze, groby i inne miejsca pochówku zwłok i szczątków z 7 marca 2008 r.
Wyróżniamy następujące rodzaje grobów:
* Groby ziemne
* Groby murowane
* Groby rodzinne
* Katakumby
* Kolumbaria (budowle z niszami w ścianie, przeznaczonymi do składania urn)
W przypadku grobów ziemnych prawo do nich należy odnawiać co 20 lat. Należy jednak stwierdzić, iż zarządcy cmentarzy nie mają obowiązku szukania bliskich osoby pochowanej w celu uiszczenia opłaty.
Aby grób po upływie 20 lat nie był przeznaczony do chowania należy zgłosić zastrzeżenie oraz uiścić opłatę. Zastrzeżenie takie ma skutek na kolejne 20 lat i może być dalej odnawiane.
W przypadku zaniedbania terminu bliscy tracą roszczenie o przywrócenie prawa do grobu, choćby stale go odwiedzały i utrzymywały w czystości i porządku.
Każdą sprawę o ustalenie uprawnienia do dysponowania grobem należy do właściwości sądu okręgowego.
Prawo do grobów murowanych przysługuje na lat 99 i jest przedłużane o kolejne 99 w przypadku dokonania kolejnego pochówku w grobie. Jest to konstrukcja prawna podobna do prawa użytkowania wieczystego.
Prawo do grobu nie jest prawem własności. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego (III CZP 75/70) prawo do grobu to swoiste władztwo faktyczne nad grobem, przy czym władztwo to odpowiada treści określonego prawa cywilnego, władztwo stanowi posiadanie zależne. Nie będzie to zatem posiadanie grobu. Prawo do grobu jest dziedziczone przez osoby zainteresowane – bliskich zmarłego.
Umowa o pochowanie zawierana jest pomiędzy osobą zainteresowaną a zarządcą cmentarza.
Hej Kasiu!
Smutny wpis, ale ważny!
Pozdrawiam,
Rafał
To prawda. Pamiętamy o pochówku, o wystawieniu pomnika. Raz zapłaciliśmy i myślimy, że wystarczy. Niestety tak nie jest.
Dziękuję za komentarze.
Bardzo ciekawy i przydatny wpis